سایه شب

و اما امروز،باید بگم که پنج قدم فاصله رو خوندم ،نوشته جوری بود که می‌تونستم حالات نفس کشیدن رو درک کنم و سختیاش...بنظرم برای آگاه کردن و کلا نوشته خوبی بود و در اصل داستان خالی نبود بلکه داستانی بود که زندگی میشد.تازه به راه راست هم هدایت شدم و یکمی‌درس خوندم:) .فردا یسری برنامه دارم که امیدوارم تنبلی نکنم:) .تصمیم گرفتم بطرف چیزایی برم که محدودم میکردن نمی‌دونم کار خوبیه یا نه ولی زود یا دیر باید باهاشون روبه رو شم ویه راه حلی رو پیداکنم براشون یا حداقل بدونم چن چندم باهاشون:) .البته یسری خرید بود که رفتیم و کلا تو ماشین بودم ولی دیدن اینکه بعضیا هنوز ماسک نمیزنن برام عذاب آور بود .