سایه شب

این دو سه روزه یه اتفاقی افتاد که بدجوری دلمو یجووری کرد.یکمی‌ناراحت...البته تازگی نداره ناراحت شدن ولی این رفتار درست نبود،بی رحمی‌بود..تصمیم گرفتم همه رو با دید مثبت ببینم در حالی که میدونستم منفی هم دارن نمی‌خواستم ازشون دور بشم ..ولی به بدترین شیوه خودشونو نشون دادن حالا دیگه توقع زیادی که از منی که اتفاقات یادم میمونه بخوان مثل قبل باهاشون برخورد کنم..آدمایی که ادعای ادبشون میشه ،ادمایی که ادعای تمدنو لارج بودن دارن..آدمایی که رفتار احمقانه خودشونو یادشون میره...فقط ادعان ..دیگه قطعا حناشون پیش من رنگی نداره ..پشت یه گوشی قایم شدن حرفاشونو میزنن فک میکنن روزای دیگه‌‌‌ای وجود ندارن...لطفا بزرگ شید لطفا..وقتی حرفاتو با احترام میگی ولی طرف با احمقانه ترین حالت ممکن جواب میده...درهرصورت اونا حدسای قبلمو عملی کردن...وحالا چیزی شبیه قبل قطعا نخواهد شد...نمی‌خواستم اینارو جایی ثبت کنم ولی نذاشتن..اینا رو نوشتم تا دفعه بعدی که داشتم از بعضیا فاصله میگرفتم ولی خودمو شماتت میکردم بخاطر این کار بیام اینا رو بخونم و یادم بیوفته که حق دارم..عذر خواهی بیشتر یه روتوش تا طرف بدونه که تو ام فهمیدی ناراحت شده..ولی حرفی که زده شده ،اثری که گذاشته شده،دیگه عذرخواهی نداره که،گندتو زدی عزیز..